Door Martine Jansen
“Bij een haaienaanval is het belangrijk om opgegeten te worden en dood te gaan. In dat geval is er een begrafenis, iemand houdt een toespraak en iedereen zegt wat een goede vent je was. Of beter worden. In welk geval iedereen het kan vergeten. Word beter of sterf. Het is het rondhangen daartussenin dat mensen pissig maakt.”
Een quote uit de jaren negentig cultklassieker The Beach. Dat rondhangen ertussenin, zo voelt het voor ons nu ook. De haai heeft toegeslagen, maar we willen maar niet doodgaan. En beter worden zit er voorlopig ook niet in. En dat maakt ons nijdig, pisnijdig. Het moet maar eens afgelopen zijn met die onzin.
En het is niet dat we het niet hebben geprobeerd, toch? We hebben ons solidair getoond. Al bijna twee maanden lang houden we ons aan de regeltjes. Allemaal voor de zwakkeren in de maatschappij. Zodat zij kunnen leven, terwijl de rest van ons langzaam aan het sterven is. En sterven, dat doen we liever niet.
Dus gooi de cafés open en sluit de ouderen op. Zij hebben lang genoeg kunnen genieten. Een leven vol vakanties. Een vaste baan. Een eigen huis en twee auto’s. En nu dan ook nog de aandacht van ons allemaal. En we gunnen het ze van harte hoor. Maar nu zijn toch echt wij weer aan de beurt.
We willen graag samen beter worden. Maar voor wat, hoort wat. Solidariteit is niet belangeloos. Vraag dat maar aan de Italianen.
